Bangkok en de terugreis

In de ochtend zijn we aangekomen in Bangkok, waar onze reis ook begonnen is. Een stad die we zeker nog een keer gaan bezoeken in de toekomst, mochten we een doorreis maken door Thailand!

We hebben een hotel geboekt in de buurt van het vliegveld. We zijn hier ook in de buurt gebleven, want we hadden geen internet en deze stad is zo immens groot... Verdwalen en je vlucht missen is het laatste wat we wilden.

We hebben na eerst geslapen te hebben tot in het begin van de middag van de nacht vlucht toch een leuke laatste dag gehad.

De volgende ochtend (vandaag) werden we met de shuttleservice naar het vliegveld gebracht.

Hier wachten wij nu dan ook op onze vlucht weer terug naar Nederland!

Jimbaran en Kuta

Vanuit Ubud zijn we dus doorgereisd naar de west kust, waar onze reis in Bali ook begonnen is. We hebben een mini rondje over het eiland gemaakt. Bali heeft gewoon te veel te bieden om in 7 dagen gezien te kunnen hebben.

En dat was ook niet de bedoeling, we kwamen voor de rust en wilden lekker genieten, mooie nieuwe dingen zien, lekker eten, mooi weer en mooie stranden. En voor dat laatste zaten we op de perfecte plek. In Jimbaran zit de Balangan Beach, het surfparadijs van Bali.

Door de getijden ontstaan hier super lange golven op bepaalde plekken van de dag. Vooral het einde van de ochtend was heel geschikt voor surfers. Ze kwamen dan ook van alle kanten het zeewater in om de golven te trotseren.

Wij hebben het rustiger aangedaan en keken toe onder hert genot van een kokosnoot en bier. Die hebben wij getrotseerd.

We hebben een heerlijk ontspannen dagje gehad op het strand, verder weinig bijzonders.

De volgende dag zijn we doorgegaan naar Kuta. Dit is het bruisende uitgaanscentrum van Bali

Bekend om de vele clubs, restaurants en de meest prachtige stranden. Veel te toeristisch voor ons, maar wat waren onze hotel zwembaden heerlijk! Met uitzicht op het strand hebben wij ons prima vermaakt!

Genoeg actieve dingen gedaan in deze reis. Nu was het echt ontspannen. Heerlijk gegeten en gedronken aan het water en lekker bruinbakken. Sandhia had hier al een flinke voorsprong natuurlijk.

In de avond zijn we de drukke winkelstraatjes gaan bezoeken. Gezellig stadje maar niet waarvoor wij naad Azië zijn gekomen natuurlijk.

Bali doen we zeker nog een keer over want dit eiland heeft zoveel te bieden!

Onze reis zit er alweer bijna op.. In de nacht vliegen we naar Bangkok om hier nog 1 laatste dag rond te lopen en vervolgens de 18e om 12.05 lokale tijd weer naar huis te vliegen... Het einde is dan toch echt biijna in zicht!

Ubud

Ubud, waarschijnlijk de gezelligste en levendige stad van Bali. Daar zijn we aangekomen en vanaf het moment dat we er binnenreden waren we al verliefd. Veel kleine boetiekjes, gezellige eettentjes, kunstenaars aan het werk, mooi gedecoreerde gebouwen en netjes onderhouden allemaal.

Het is het culturele hart van Bali waar veel creatieve expats en locals wonen. Denk aan kunstenaars, zilversmeden, schrijvers en mensen die hier een eigen bedrijf zijn begonnen zoals een yoga studio of eco lodge. De laatste 10 jaar is Ubud razend populair geworden en daardoor is het centrum erg druk en toeristisch.

Maar er hangt een prettige sfeer, druk maar niet te druk. Levendig en veel te doen en te zien. Dit is zo’n stad waar je 1 nacht boekt en na 3 of 4 nachten uitcheckt, zoals bij ons ook het geval. We wilden wel 4 nachten maar daar hadden we de tijd helaas niet voor. 3 nachten was net genoeg om de belangrijkste dingen te zien en niet te gehaast erdoorheen te racen.

We hadden een 4e zeker bijgeboekt als we de tijd hadden. We hebben weinig van de natuur gezien en weinig van de echte gevestigde Italiaanse kunstenaars. Maar hiervoor waren we niet in Bali.

We hebben ons prima vermaakt in de winkelstraatjes en werden telkens heel positief verrast. We hebben ook hier weer een scooter gehuurd voor alle vrijheid die het biedt. We hebben de meest bekende rijstvelden van Bali bezocht: Tegallalang Rice Terrace!

Helaas is dit erg toeristisch en druk bezocht, niet leuk dus. Wat zo’n mooi uitzicht had kunnen zijn is verpest door Hawaii shirtjes en blanke koppen. Ook werd overal geld voor gevraagd en is alles zo afhankelijk van de toerisme dat het weinig charme had voor ons.

Het heeft niet de indruk dat gemaakt die we bij de rijstvelden Jatiluwih hadden, welke totaal niet toeristisch waren en veel ‘echter’ leek.

Wel hebben we per toeval een prachtige koffieplantage gevonden: Bali Pulina met een top restaurant ernaast! Op beide plekken hadden we een schitterend uitzicht en was het totaal niet toeristisch en of druk. We hebben ons heel goed vermaakt hier en het uitzicht kon ons maar niet vervelen!

Op de plantage kregen we een gratis rondleiding en leuke uitleg over de koffiebonen, de Luwak en planten en vruchten die er verder groeiden. Nadien konden we genieten van verschillende Luwak koffiestijlen! Natuurlijk met een mooi uitzicht!

Na de koffie zijn we over de plantages naar beneden gelopen en kwamen nog veel meer leuke dingen tegen, zoals op de foto’s te zien is.

Ook hebben we een bezoek gebracht aan de fabriek van Best to Buddha (voorheen Buddha to Buddha, doordat ze hun license kwijt zijn mogen ze zich niet meer zo noemen). Hier kon je vrij een kijkje nemen hoe verschillende smeden zilveren sieraden aan het maken waren. Heel gaaf om gezien te hebben. Ook kon je gekochte sieraden in het bijbehorende winkeltje laten aanpassen naar eigen smaak en maat.

Helaas vlogen de 3 nachten om en vervolgden we onze weg weer naar Jimbaran Beach aan de de west kust van Bali. Steeds ietsje dichter bij het vliegveld, steeds ietsje dichter bij huis….

Baturiti

Van de gezellige drukke straatjes van Canggu zijn we met de taxi naar het midden van het eiland afgereisd. Een afstand van een goede 40 kilometer, maar we zijn nog altijd in Indonesië dus dat duurt wel even.

Gezellige kletser was de taxichauffeur en wist veel te vertellen over Bali en Indonesië in het geheel. Onderweg waren de prachtige landschappen ook niet verkeerd. De reis was dus zo verkeerd nog niet. En helemaal niet als je weet wat we ervoor terug krijgen!

Wanneer we aan zijn gekomen in een piepklein dorpje omringd door bergen konden we uitstappen op een parkeerplaats omringd door groen. Via een klein steigertje kwamen we bij de receptie van ons nieuwe onderkomen: Eco Boutique Hotel of ook wel Atas Awan Hotel (hotel boven de wolken) genoemd!

Dit een heel bijzondere plek die zich bij de top 10 mooiste plekken op aarde mag rekenen. Het ligt op meer dan een uur rijden van de bewoonde wereld in een gebied omgeven met vulkanische bergen. De ‘magnetische energie’ op deze plek moet heel uniek zijn in de wereld. Het is dan ook niet voor niets dat mensen hier heel goed tot rust kunnen komen en/of Yoga willen uitoefenen.

Een paar dagen in dit gebied zou een heel positief effect hebben op je gesteldheid. Maar wij kwamen hier eigenlijk voor de omgeving.. Wil wilden even totaal iets anders dan alle drukte, chaos, toeristische attracties en vooral mensen.

Door de gastvrouw werden naar ons eigen houten villaatje gebracht waar het bed al prachtig opgemaakt was en we meteen de sfeer proefden van de heerlijke rust hier. De balkondeuren schoven we meteen open en genoten van ons uitzicht.

Buiten was er niets anders dan natuur te horen, iets wat we al een tijdje niet meer hebben kunnen horen door het lawaai van alle verkeersdrukte.

Het complex bestaat uit 6 kleine villa’s en 2 grote suites. Verder bestaat het eigenlijk uit een en al tuin met veel groen, bloemen, vijvers, een restaurant en terras met prachtig uitzicht, verschillende bankjes, ligbedden, zitzakken, rustruimte en een grote yoga/meditatie ruimte.

Vanaf het terras en yogaruimte heb je prachtig uitzicht over een dal met rijstvelden, bossen en een heel mooi vergezicht over bergen. Helaas was in ons geval de rijdt al geoogst (dit doen ze 1 keer per jaar hier). Vanaf de maand juli verbouwen ze er groentes, wat ook een heel mooi gezicht was, maar niet te vergelijken is met de gifgroene vlaktes van de rijstvelden natuurlijk.

Hier konden we uren van genieten natuurlijk, maar ook in ons houten huisje was het heerlijk vertoeven, met name op het balkon of op het grasveld ervoor in het zonnetje.

’s Avonds heerlijk gegeten in het restaurant en lekker wat na gedronken. Heerlijk dat even niets doen! We zijn daarna in alle rust gaan slapen.

Alleen schrokken we midden in de nacht wakker! Alles trilde en schudde.. Het bed, het dak, het hele huisje..

We waren beide nog heel duf want we waren in een diepe slaap en dachten dat het stormde buiten.. Het huisje is van hout dus misschien kon het niet veel hebben..

Maar buiten bleek niks aan de hand! Wel stonden de mensen van andere huisjes ook buiten, dus we waren niet de enige die het gemerkt hadden.

Op internet was niks te vinden wat er nu gebeurd was. We zijn maar weer gaan slapen want daar waren we gebleven.

De volgende ochtend ging de wekker om 6 uur en toen werd door het nieuws duidelijk wat er nou aan de hand was, ten oosten van Java in de oceaan was er een aardbeving met een kracht van 6,4 op de schaal van Richter. Deze was op Bali ook erg goed merkbaar! Het is maar goed dat wij net op het goede moment van de westkust van Bali zijn weggegaan, want er is wel schade aangericht in dat gebied.

Maargoed, we moesten ons snel klaarmaken want om 7 uur stonden we alweer klaar in de yogaruimte voor onze eerste yogales!

Nou we zullen het maar meteen verklappen, dat was geen succes. Verwacht hier geen spectaculaire foto’s van, we waren al blij dat we het uur overleefd hebben. Wel heel mooi was het uitzicht waar je van kon genieten tijdens de pijnsessie.

Na het lange uur zijn we heerlijk gaan ontbijten in hert restaurant. Natuurlijk bestaat dat zoals bijna elke ochtend uit een bord nasi of noedels, maar daar waren we wel aan toe!

We hadden hier maar 1 nacht geboekt en omdat we wat meer van de mooie natuur hier wilden zien hebben we weer een scootertje gehuurd.

Ditmaal wel 1 die wat meer moeite had met de heuvels.. Die kwamen we net wel en soms net niet op… scooters zijn het eigenlijk niet, bijna alle ‘scooters’ hier hebben een 125cc blokje wat tot een motorfiets gerekend wordt in Nederland.

We kwamen uit bij de prachtige Jatiluwih rijstvelden, een gigantisch, groen, heuvelachtig landschap die (net als vele andere van onze bezichtigingen trouwens) op de werelderfgoedlijst van UNESCO staan.

Zover ver je kon kijken zag je rijstvelden met her en der een schuurtje met koeien. Schitterend gewoon… de foto’s zullen het beter kunnen omschrijven dan woorden!

We zijn verder gereden naar een mooie waterval, waarvoor we eerst nog een beste afdaling en wandeling moesten maken. Dit was eigenlijk niet de bedoeling meer.. We zijn tenslotte op Bali.. Ontspannen moeten we eigenlijk!!

We baalden dat we geen zwemkleding mee hadden, want onder de waterval konden we heerlijk zwemmen anders. Iets wat wel even lekker was geweest want de temperaturen zijn zo hoog.. Iedere dag is het ruim 35 graden in de schaduw, dan wil je wel graag wat verkoeling!

Na een terugrit langs mooie landschappen hebben we de scooter weer ingeleverd.
De rust moest weer plaatsmaken voor de drukte.. Want we vervolgden onze reis naar de kunststad Ubud, hét culturele centrum van Bali!

Canggu

Na al dat actieve gedoe en vele gereis waren we wel toe aan een lekker ontspannende bestemming. Geen geklim, geen geklauter.. Lekker ontspannen. Bali leek ons hier dan ook helemaal geschikt voor!

Wat de Filipijnen had moeten zijn is nu Bali geworden, namelijk de eindbestemming van onze reis. Bali was eigenlijk 50% ontspannend en 50% actief bedoeld. De Filipijnen zou onze relaxte afsluiter worden, maar door tijdgebrek zijn onze plannen toch iets veranderd zoals eerder ook gezegd.

Nu is Bali heel erg geschikt om lekker te ontspannen, prachtige stranden, gezellige barretjes, ontelbare spa’s en super de luxe resorts.

Per ferrie vanuit Java kwamen we aan in de haven van Gilimanuk. Vanuit hier moesten we met de bus richting Denpasar, de hoofdstad van Bali, om per taxi naar ons super fijne hotelletje in het kustplaatsje Canggu te gaan.

Bij het hotel aangekomen bleken de tuin en zwembad nog mooier dan op de foto’s en we zijn dan ook maar meteen in het water gesprongen. Douchen deden we later wel.

Het was onderhand al best laat, want het was zoals gewoonlijk weer een lange reis. Hoewel de wegen in Bali echt wel een stuk beter zijn doe je gewoon heel lang over de niet bijzonder grote afstanden, maar dat komt dan ook vooral door de drukte op de weg.

Maar goed, lange reis, etenstijd… We lustten ook wel wat! We gingen op zoek naar een lekker niet al te duur restaurantje. Dat is niet zo moeilijk natuurlijk. Ons hotel lag vrij afgelegen maar zelfs hier was keuze genoeg. Onze keuze is gevallen op een Warung (klein restaurantje met voornamelijk lokale gerechten) met een heel leuk terras in de tuin. We namen plaats om de beanbags (zitzakken) tussen de rijstvelden. We hebben heerlijk gegeten, iets wat we in de rest van Indonesië gemist hadden..

We wilden op tijd een ochtendduik in het zwembad maken, dus we dronken onze kokosnoot snel leeg!

De volgende dag hebben we na een frisse duik in het zwembad een scooter gehuurd (echt een ideaal vervoermiddel hier) en zijn we het stadje gaan verkennen. Het is een klein stadje, toeristisch ingesteld maar wat gezellig! Leuke winkeltjes, unieke barretjes en restaurants en een frisse uitstraling. Ook iets wat we in de rest van Indonesië toch wel een beetje gemist hadden. Met name in de steden is ons dit tegengevallen.

Waar Sumatra en Java het vooral van de prachtige natuur moeten hebben, heeft Bali ontzettend veel verrassende dingen te bieden in de stedelijke gebieden. De straten zijn in goede/veel betere staat, winkels zijn leuk ingericht en de toeristische gebieden zijn speciaal ingericht. Je kan goed merken dat ze erg veel moeite hebben gedaan en doen om het verblijf van de toeristen zo aantrekkelijk mogelijk te maken.

En toeristisch is het zeker! Dat is het enige wat wij meteen al minder fijn vonden aan Bali, Verwende Nederlanders zien we thuis ook al genoeg, die wil je aan de andere kant van de wereld niet in overvloed zien.

Canggu was erg gezellig, we hebben lekker gegeten en gedronken in verschillende tentjes, het strand even bezocht en Stan is naar de kapper geweest (was ook wel weer nodig na meer dan 5 weken). ’s Avonds lekker een Bintang aan het strand gedronken en laat in de avond (een keer wat anders) Mexicaans gegeten! Heerlijk! Bali is hierin heel verschillend met de rest van de eilanden en is veel westelijker ingericht.

De volgende dag zijn we weer nat en fris begonnen om vervolgens op de scooter nog voor 1 laatste keer in de omgeving rond te rijden. We ontdekten een loods waar ze op dat moment de geoogste rijst aan het drogen waren. Grote zeilen werden op de grond in de zon neergelegd en de ene na de andere 50 kilo zak werd leeggegooid, glad gestreken en schoongeveegd. Heel mooi om dit een keer te hebben gezien. Zoals zoveel boeren hier, heel erg vriendelijk, ook al spraken of verstonden ze geen 1 woord Engels.

Aan het eind van de ochtend hebben we de scooter weer ingeleverd en uitgecheckt bij het hotel. We hebben de zitzakken weer opgezocht en om daar heerlijk te lunchen.

Vervolgens hebben we de taxi besteld naar onze volgende bestemming, en niet zomaar 1..

We hebben namelijk een nacht geboekt in een complex die zich tot de top 10 meest bijzondere plekken ter wereld mag rekenen. Namelijk een betoverend complex met 6 kleine villa’s en 2 grote suites bovenop een heuvel met prachtig uitzicht over de rijstvelden en verder!

Bromo en Ijen

Zoals gezegd hadden we een nachtprogramma voor de boeg.. Om 23.45 uur werden we door een minivan opgepikt vanaf onze Homestay. Na een tocht van 3 uur moesten we het laatste stukje de berg op per Jeep verder de Penanjakan berg op.

De weg er naar toe was niet echt prettig te noemen.. Met een propvolle Jeep in het pikkedonker over erg smalle, steile vooral niet rechte wegen die in nogal slechte staat verkeerden.

Toen we eenmaal bovenaan de berg waren, waren we beslist niet de enige groep.. Het was passen en meten voor de chauffeur om zich tussen de honderden andere jeeps en scooters door te wringen. Vermoedelijk doet hij dit vaker, want het kon allemaal maar net maar hij manoeuvreerde er met een vlot tempo doorheen.

Hier konden we uitstappen en via een lange trap bereikten we de top van de berg waar we een super mooi uitzicht hadden op de Bromo vulkaan en andere bergen. Eerst kleurde de hemel heel mooi geel en hoe hoger de zon kwam deste meer kleuren er verschenen op het maanachtige landschap. Een hele bijzondere ervaring en zeker 1 van de hoogtepunten van onze reis!!

Na flink wat foto's gemaakt te hebben konden we de trap weer af en vervolgden we onze weg per Jeep. En dat was wel prettig want boven op de 2800 meter hoge berg was het rond de 2 °C…
We gingen nu bergafwaarts richting de vulkaan Bromo! Eenmaal beneden moesten we door een grote zandvlakte vol met kuilen en bulten. We vlogen de Jeep door want gordels om je op de stoel te houden waren er niet.. Stoelen kon je het niet noemen trouwens.. Gewoon 2 bankjes langs beide zijden zonder rugleuning.

Halverwege de grote open zandvlakte konden we uitstappen en konden we er voor kiezen om het laatste stuk naar de vulkaan te lopen (20 minuten) of per paard of motor te gaan.
Wij hebben voor de goedkoopste optie gekozen. Paarden en motoren schoten langs ons heen en zand stoof door de lucht. Goed uitkijken dus voor zover dat kon met zand in je ogen.

Toen we aankwamen bij de vulkaan moesten we een ellenlange strap op. Op naar de top van de actieve Bromo vulkaan! Op de traptreden lag een laag as van zeker 10cm, wat het meer op een bergbeklimming liet lijken. Heel langzaam konden we de trap betreden want we waren zeker niet de enigen, heel wat andere jeeps waren ons al voor namelijk.

Eindelijk boven aangekomen waren we echt verbaasd wat we zagen.. Een onwerkelijk groot, diep, rokend gat. Wij hadden nog nooit een vulkaan in het echt gezien en waren beide nogal onder de indruk van de grootte.

We konden over de rand van de krater lopen, wat best gevaarlijk is want er waren natuurlijk geen railingen. Maar het leverde onwijs gave plaatjes op!

Bromo staat bekend als een onvoorspelbare vulkaan. Hij heeft al een behoorlijk aantal uitbarstingen op zijn naam staan, waaronder in 2004 toen hij weer plotseling uitbarstte. Het omliggende landschap bestaat voornamelijk uit gestold lava. Dit zorgt voor een heel mooi contrast met de met planten en bomen begroeide omliggende bergen.

Na 2 uur moesten we weer terug bij de Jeep zijn voor volgende rit, namelijk naar de volgende vulkaan: Ijen!

Aangekomen op bijna het uiterste oostelijke gebied van Java werd ons een hotelkamer toegewezen voor de nacht. Voordat we er konden eten en slapen brachten we eerst nog een spontaan bezoek aan mega waterval Blawan. Dit is een waterval die ontstaat door een lek in de Ijen krater en resulteert in een super krachtige val van zwavelhoudend water. Het water is dan ook een beetje geel. Vlakbij de waterval konden we even genieten van de hotsprings van de actieve vulkaan. Daar waren we wel even aan toe!

We gingen weer terug naar het hotelcomplex waar we konden eten en vervolgens maar snel gingen slapen want het was inmiddels al 20.00 uur! Sesamstraat is net afgelopen dat weten we, maar wij hebben de hele nacht doorgehaald en moesten om 00.30 uur al weer aan het ontbijt zitten... Iets meer dan 3 uur slaap gehad dus in die 2 nachten.

We dachten dat een bezoek aan Bromo actief was.. Nou, dat was een lachertje vergeleken bij deze vulkaan.

Ijen (ie-djen) is namelijk een vulkaanketen waar iedere avontuurlijke en actieve reiziger van droomt.. Het schijnt dan ook een van de meest interessante vulkanen te zijn om te bezoeken.

Met 2250 meter hoogte is hij een stukje kleiner dan de omliggende reuzen Raung en Merapi, maar de 3 uur durende beklimming vereist wel de nodige conditie...

En dat in het pikkedonker! Want alleen in het donker is het hoogtepunt van deze vulkaan te zien, namelijk het natuurwonder genaamd Blue Fire. Dit blauwe vuur is gas van verbrand zwavel dat in aanraking komt met zuurstof. Zodra de zon opkomt, is het vuur niet meer zichtbaar, vandaar dat we midden in de nacht de tocht moesten beginnen.

De klim was best steil met hellingen tussen de 25 en 35 graden en was dus vrij intensief, vooral na weer een nacht amper slapen. Maar wat een avontuur!!!

Aan het topje van de Ijen vulkaan aangekomen konden we namelijk beginnen aan de afdaling in de krater (in het pikkedonker)!! We zetten ons masker op, want de zwaveldamp was al goed waarneembaar en zetten de afdaling in.

Dit is zeker niet voor iedereen weggelegd en levensgevaarlijk. Achteraf lazen we ook dat het officieel helemaal niet toegestaan is, maar wij en dagelijks honderden andere toeristen zetten de afdaling blijkbaar op eigen risico in.. (dat was niet zo fijn nieuws om te lezen).

1 kilometer naar beneden klauteren over rotsen en gladde, en met kiezels bezaaide ondergronden.

De geur van het zwavel nam steeds meer toe en we konden niet verder kijken dan onze zaklampen schenen. Maar goed ook want de diepte is best angstaanjagend kwamen we achteraf achter toen de zon er door kwam.

Eenmaal op de bodem van de vulkaan aangekomen konden we heel even snel het natuurwonder bezoeken. Wanneer de wind de zwaveldampen opzij blies zag je de felblauwe vlammen woekeren. Heel erg bijzonder!!

We moesten snel weer terug want zwavelgassen zijn met of zonder masker niet goed voor de mens.

We waren ook net op tijd want net toen we de eerste rotsen weer op waren geklommen kwamen de eerste zonnestralen al zichtbaar over de kraterrand.

We ontvluchtten de zwaveldampen en op een hogere en veiligere afstand konden we nu met daglicht zien waar we eigenlijk beland waren..

We bevonden ons in een enorm gat omringd met witte rotsen. Ook zagen we nu het super grote kratermeer. Knalblauw en een doorsnede van 1 kilometer. Dit is tevens het zuurste meer op aarde.

Aan de rand van het kratermeer hakken zwaveldragers (zonder masker) gestolde zwavel in stukken en dragen die in manden naar boven. Dagelijks dragen zij 60 tot 90 kilo op hun schouders naar boven naar de verzamelplaats. Per kilo krijgen ze 1000 Roepia (€0,057) en per dag lukt het ze om 2 keer op en neer te lopen. Dat betekent dat ze voor dit loeizware en extreem onveilige werk gemiddeld 150.000 Roepia (€8,50) per dag verdienen...

We klimmen weer terug naar boven. Hier zagen we nu wat we in het donker gemist hadden.. Een schitterend ver uitzicht over de Balizee, de stad Banyuwangi en omliggende vulkanen. Echt een moment om even bij stil te staan..

Ook het uitzicht over de krater was heel erg bijzonder te noemen. We konden er maar niet genoeg foto's van maken.

De afdaling was via dezelfde weg, alleen nu konden we genieten van de mooie vergezichten!

Beneden aangekomen vervolgenden we de reis naar het meest oostelijke puntje van Java: Ketapang!

Keta wat?

Ketapang... De opstapplaats voor de ferry naar Bali! Onze heerlijke afsluiter van onze rondreis door zuid-Oost Azië!

Malang

Na weer een 7 uur durende treinreis zijn we aangekomen in het leuke Malang. Het is een relatief kleine stad in vergelijking met Jakarta en Bandung met "slechts" 1 miljoen inwoners.

Bandung is een iets minder toeristische stad maar heeft zeker een paar leuke toeristische hoogtepunten. Wij hebben ze alleen niet gezien..

We hadden het veel te fijn in ons eigen bamboe hutje namelijk. Net buiten de stad in een afgelegen gebied verbleven we in een Javana Homestay, een leuk aangelegd mini parkje met 6 kleine huisjes gemaakt van enkel bamboe en riet.

Hier moesten we dan natuurlijk ook van genieten. We hadden genoeg gewandeld, geklimd en geklauterd de afgelopen 5 weken en we hadden nog heel wat lopen en klimmen op de planning staan..

Aan de overkant van de straat zat nog een Homestay genaamd Condro Wulan. Hier konden we terecht voor een lunch. Hier zat een heel aardig en gastvrij echtpaar op.

We hadden meteen een goede klik en we werden op dag 2 al als familie beschouwd. Sandhia was nog steeds niet goed te pas en er werd speciaal voor haar een gezonde soep gemaakt die haar goed zou doen. Ook een pijn verlichtend zalfje werd meegegeven. Vico, de eigenaar wou ons zondag meenemen naar de ochtend markt. Ook wou hij ons Malang waar hij zo trots op is laten zien en 's avonds met ons naar een lokale parade gaan.

Onze bedden lagen alleen veel te lekker en een bezoek aan de ochtend markt en stad zelf is dus helaas niet wat geworden.

Omdat we hum gastvrijheid toch waardeerden en wat terug wilden doen, hebben we besloten voor hen te koken. Hij nam ons mee naar de supermarkt (5 km verderop) waar wij de boodschappen konden vinden die we nodig hadden, we gingen Hollands en Surinaams koken voor ze.

En wat is er nou Hollandser dan een heerlijke pan met stamppot hutspot met een lekker zacht stuk vlees in verse jus?!

En wat is er meer Surinaams dan Saotosoep met Surinaamse bami?!

Stan kookte de Hollandse pot en uiteraard Sandhia het Surinaamse, andersom was geen succes geworden waarschijnlijk..

Het was wat improviseren met ingrediënten, want ja.. We zijn in Azië. Maar het is allemaal gelukt zoals we wilden en na 2 uur stond de tafel gevuld met lekker eten, waar we met z'n 4en heerlijk van hebben gegeten.

Vooral de Nederlandse pot was compleet nieuw voor ze en daar waren ze erg door verrast. Zacht vlees hadden ze nog nooit geproefd en van Sandhia's kookwijze met lokale producten ging er ook een hele nieuwe wereld voor ze open.

Ze waardeerden het heel erg en we hebben een erg gezellige avond gehad met z'n allen.

We konden er geen nachtwerk van maken, want er stond alweer een nieuwe (heel actief) programma op ons te wachten diep in de nacht..

We zijn natuurlijk niet voor niets op Java.. We willen vulkanen zien! En wat is er nou mooier dan een zonsopkomst meemaken met uitzicht op de vulkaan Bromo? Gevolgd door de vulkaan Ijen!!

Daarover meer in de volgende blog!

Yogyakarta

Na een lange treinreis van 8 uur zijn we aangekomen in de bruisende stad Yogyakarta. Een lange treinreis van 8 uur gehad weer en slapen lukt maar moeilijk in de trein. Dus we hebben heerlijk geslapen toen we aankwamen in ons hotel middenin het centrum.

De volgende dag hebben we de stad verkend. Yogyakarta ligt in Midden Java en staat bekend als een van de gezelligste steden van Indonesië en dat is helemaal terecht!

Ons hotel was gelegen om de hoek van de Malioborostraat, de populairste winkelstraat van Yogyakarta. De straat staat vol met kraampjes waar van alles uitgestald ligt: houten sleutelhangers, batik kleding, teenslippers, leren tassen en nog veel meer. Je kan hier lekker eten, drinken en winkelen.

De straat leidt naar het sultanspaleis Kraton. Hier vind je demeeste bezienswaardigheden van Yogyakarta bij elkaar, waaronder Nederlandse koloniale gebouwen zoals het Hoofdpostkantoor en de Handelsbank. En iets verderop in de straat de vroegere residentswoning (tegenwoordig het presidentieel paleis), Fort Vredeburg en het waterpaleis.

De stad is lekker toeristisch, maar niet met alle chaos die je in West Java tegenkomt. Overal vind je er gezellige cafeetjes, restaurantjes en 's avonds live muziek.

Ook in Yogyakarta hebben we de Kopi Luwak geprobeerd en wederom erg lekker! Het leuke aan dit koffiehuisje was dat we hier een echte Luwak konden zien (helaas wel in een hokje). Zo'n "kat" is groter dan we dachten!

In Yogyakarta stikt het ook van de becak's (fietstaxi's). Leuke gekleurde bakfietsen die het straatbeeld positief beïnvloedt.

's Nachts werden we om 3.45 opgepikt van ons hotel om een heel bijzondere zonsopkomst mee te maken, namelijk bij de Borobudur, de bekendste boeddhistische tempel van Indonesië. Wat een prachtige tempel! Maar met zonsopkomst erbij...

Je weet gewoon niet wat je ziet, onbeschrijflijk..

Hier hebben we ruim de tijd genomen om van het prachtige uitzicht te genieten en de mooiste foto's te maken.

Na een ontbijtje vlakbij de tempel zijn we doorgereden naar de Prambanan, het grootste Hindoeïstische tempelcomplex van Indonesië. Erg indrukwekkend en zoals je al verwacht gigantisch groot, ondanks de aardbeving van 2008 die een best groot stuk van het complex met de grond gelijk heeft gemaakt.

Na afloop waren we best wel toe aan een mooi parkje waar we lekker in konden liggen! Via Google dachten we een geschikt park te hebben gevonden, maar dit bleek onderdeel te zijn van een middelbare school!

Verbazingwekkend werden we hartelijk ontvangen bij de poort door een enthousiaste conciërge. Hij vroeg wat we kwamen doen en dag legden we hem uit. Hij nodigde ons uit om de binnentuin van de school te zien. Daar werden we neet als aapjes in een dierentuin, namelijk erg interessant voor de leerlingen.

Ze durfden ons niet te benaderen maar je kon zien dat ze het spannend vonden. 2 docenten kwamen bij ons zitten en vervolgens kwamen de leerlingen ook voorzichtig bij ons.

3 leerlingen waren niet verlegen en gaven ons een rondleiding door de school. We zagen onder andere klaslokalen, de studeertuin en sportveld waar ze op dat moment bezig waren met militaire training. Tijdens de Japanse bezetting gedurende de 2e wereldoorlog was dit een essentieel onderdeel van de opleiding. Nu is dit enkel nog om discipline bij te brengen en de leerlingen zelf beleven er erg veel plezier aan. Ze waren na schooltijd bezig met een training voor een competitie het aankomende weekend waarin ze zo synchroon mogelijk commando's moeten opvolgen.

Ze marcheerden over het sportveld en volgden commando's op van de leerlingen die op dat moment de leiding hadden.

Ook namen de leerlingen ons mee naar hun muziekstudio waar ze heel trots op waren. Daar aangekomen was een groepje leerlingen al druk bezig met repeteren.

Ze waren gecharmeerd van ons bezoek en gaven ons een privé concertje met verzoek nummers. Erg leuk!

Wij vonden het vooral bijzonder om te zien hoeveel leerlingen nog buiten schooltijd op school te vinden waren! Wij moesten helaas weer weg, want we hadden een massage gepland staan! Toen we de taxi instapte werden werden uitgezaaid door de leerlingen.

Het was een erg leuke en speciale ervaring! Het was spontaan ook een heel andere middag geworden dan we hadden gepland en van het uitrusten is dus niks meer gekomen.

Die rust hadden we wel eigenlijk wel nodig want om 00.05 uur moesten we weer 7 uur lang in de trein zitten richting Malang, onze volgende bestemming in Java!